به گزارش گروه بین الملل قدس آنلاین، پس از آنکه روز پنجشنبه ژنرال خلیفه حفتر دستور حمله به طرابلس را صادر کرد، اوضاع این شــهر به ســمت بحران جدی پیش رفته است. گزارش های خبری حاکی از آن است که درگیری ها در اطراف طرابلس شدت گرفته است و با وجود تلاش های بین المللی هیچ چشم انداز سیاسی برای توقف تنشهای اخیر در لیبی دیده نمیشود. اما ریشه بحران اخیر در لیبی چیست؟ واقعیت آن است که لیبی از سال ۲۰۱۱ پس از مرگ معمر قذافی، دستخوش جنگ و ناآرامی اســت، جریانهای تجزیه طلب و واگرای منطقه ای از خلا نبود یک قدرت مرکزی قوی استفاده کرده و نوعی هرج و مرج این کشور را فرا گرفته است.

شــرق و غرب لیبی از دیرباز شاهد رقابتهای جدی واگرایانه بوده اند. این عدم همسویی پس از فروپاشــی نظام قذافی نیز ادامه یافت، به گونه ای کــه اکنون دو دولت در لیبی وجود دارد، دولت وفاق ملی به ریاســت «فایز السراج» در طرابلس که مورد حمایت جامعه جهانی و دیگری «دولت طبرق» در شــرق لیبی (دولت موقت) به ریاست «عبداهلل الثنی» که ژنرال حفتر از آن حمایــت میکند. با این حــال اکثر تحلیلگران معتقدنــد با وجود نقش پررنگ حفتر در تحولات لیبی، کاتالیزور اصلی در بحران اخیر عاملی خارجی اســت.

خلیفه حفتر در تاریخ سیاسی لیبی در نقشهای مختلفی ظاهر شده اســت؛ همراه و فرد مورد اعتماد معمر قذافی، عضو جنبش اپوزیسیون لیبی، جاسوس احتمالی سازمان ســیا (آژانس اطالعات مرکزی آمریکا) و در آخر فعال در قیام علیه قذافی. او در اتحاد جماهیر شــوروی سابق آموزش نظامی دید و در سال ۱۹۶۹ همراه با قذافی علیه شاه ادریس کودتا کرد و در دوران قذافی از نردبان قدرت بالا رفت.

شخصیت وی نشان میدهد او همواره نقش مجری سیاست های دیگران را داشته تا نقش یک رهبر مستقل. از همین رو اســت که برخی تحلیلگران عرب معتقدند خلیفه حفتر دست نشانده امارات و عربســتان است که با چراغ سبز ریاض به طرابلس، شهر نفت خیز این کشور حمله کرده اســت. علت اصلی چراغ سبز ریاض نیز مقابله با نیروهای اخوانی در لیبی می باشد؛ جریان اخوان المسلمین لیبی شاخهای از اخوان المسلمین مصر است و از این منظر کشورهایی مانند عربستان، امارات و مصر از قدرت گرفتن این جریان سیاسی در لیبی بشدت ترس دارند. در این میان طبیعی اســت که قطر و تا حدودی ترکیه از اخوان المســلمین لیبی حمایت کنند و در اینجاســت که یک تقابل پنهان سیاســی و امنیتی بــه وجود می آید که نمود آن را در عدم حضور کشورهای عربی در اجالس بین المجالس در قطر میتوان دید. از سوی دیگر کشورهای غربی نیز به دلیل منافع خاص خود از جملــه جلوگیری از هجوم مهاجران، تضمین تولید نفت و همچنین مقابله با تروریســم به ایجاد یک دیکتاتوری نظامی در لیبی بیشتر تمایل داشته و به صورت نهان از حفتر حمایت می کنند.

منبع: روزنامه قدس

انتهای پیام/